Həyat xəzinədir Həyatımız bir xəzinədir Həyat bizə hər zaman lütf dolu bəxşişlər edir, fəqət bunlar bizim nəzərimizdən qaçır, biz bunlara fikir vermirik, əhəmiyyətsiz yanaşırıq. Halbuki, bütün bunlar bir xəzinə kimi bizdən ayrılmazdır. Loqoterapiya (üst psixologiya) buna həyat xəzinəsi olaraq baxır. Viktor Franklın tələbəsi professor Elizabet Lukas “Binde deinen Karren an einen Stern” əsərində vurğulayır ki, hər bir insanın həyatında həqiqi sevinc verən dəyərlər mövcüddur. Bu dəyərlər əsasən alına bilməyən “şeylər”dir. Onlar bizim üçün əhəmiyyətsiz, gözə dəyməz görünürlər ilk baxışda, lakin onlara nəzər edəndə aydın olur ki, onların əsl yeri həyat xəzinəsindədir. Bu xəzinə bizim üçün iki hissəyə bölünmüş şəxsi saxlanc qutusu kimidir. Birində “Nədən xilas oldun”, digərində - “Sənə nə bəxş edilib” işarəsi var. Qutunun birinсi yarısı bizə məlum olmayan əzablarla dolub daşır və onun içindəkiləri xatırlamaq üçün bizə yaddaşı məşq etdirmək gərək, bu isə çox vaxt aparır. Nədən ki, biz indiyə qədər qurtulmuşuq! İşgəncələrə məruz qalmamışıq, susuzluqdan ölməmişik, qolsuz doğulmamışıq, silahlı quldurlar tərəfindən təqib edilməmişik, korluqdan əziyyət çəkməmişik, - bunlar bizim saysız-hesabsız bəxtlərimizdən sadəcə bir neçəsidir. Viktor Franklın belə bir müdrik sözü var: “Xoşbəxtlik insandan ən pisin yan keçməsidir”. Bunu İkinci Dünya Müharibəsi dövründə dörd konslagerdə keçirdiyi dəhşətli illəri təsvir etməyə həsr olunmuş kitabında qeyd edir! Müasir dövrdə insanlar arasında belə bir vəziyyətə düşmədiyinə görə dərindən minnətdar olan bir nəfər varmı? Hərdən şəxsi saxlanc qutumuzun bu yarısına baxmağa cəsarət etsək, taleyin bizim üçün nə qədər xeyirxah olduğunu başa düşəndə təəccüblənəcəyik - o, bizə sərvət yağdırmasa da, möcüzəvi şəkildə bizi bir çox pisliklərdən xilas edib. İndi isə həyat xəzinəsində yer alan saxlanç qutumuzun ikinci yarısına baxmağa dəyər. Bizə bəxş edilən çox gözəl şeylər var həyatda, onları sanki külək gətirir. Bəzi insanlar müxtəlif istedadları kəşf edirlər özlərində (rəsm, musiqi və s.) Bəzi insanlar isə valideynlərindən böyük dəyərlər alır: torpaq mülkiyyəti, xüsusi mədəni və estetik tərbiyə, görkəmli mənəvi nümunə və ya sevgi ilə dolu doğma yuva. Bu kimi amillər əsasən onların şəxsiyyət olmağını müəyyən edir. Digərlərinə əla sağlamlıq nəsib olur, bu isə ciddi gərginliyə qarşı tab gətirməyə onlara imkan verir. Demək olar ki, elə bir insan yoxdur ki, həyatında heç bir yerdə “sifariş edə” bilmədiyi və heç bir şəkildə “layiq olmadığı” hədiyyələr almasın. Şəxsi saxlanc qutumuzun ikinci yarısının xəzinələrini həmişə xatırlamağa dəyər. İnsan məyusluq və ümidsizlik içində olsa da, bizə elə görsənsədə ki, kədərimizlə tək qalmağa məhkumuq və bütün kainatda heç kim bizimlə maraqlanmır... Sonda biz həqiqətən də tək qalırıq - yalnız problemlərimizlə deyil, lap əvvəldən həyatımıza nüfuz edən və vəzifəmizi yerinə yetirməkdə bizə maneəsiz kömək edən lütf dolu güclə.

91